OFW EXPRESS

JULY 8 - 14, 2009 VOLUME 1 NO; 9 PHILIPPINES

All articles you read on this column are sourced from the emails circulated

and passed to all OFW's around the world.

"we give credit to the anonymous author of this artcle"

This space is created for the heart and voice of our New Heroes;
"The Overseas Filipino Workers”

Message:

Sa may asawa, kapatid, anak, kaibigan, at kamag-anak na OFW.At lalo na sa mga gustong mangibang-bansa. ...Nais ko rin ibahagi sa inyo, ang natanggap kong email na ito.Maaaring makatulong ito upang lalong maintindihan ng bawa't isa angtunay na ibig sabihin ng pagiging isang OFW. Tiyak na may mapupulottayong aral dito.Hindi mayaman ang OFW - We have this notion na 'pag OFW o nasa abroad aymayaman na. Hindi totoo yun. A regular OFW might earn from P20K-P30Kper month depende sa lokasyon. Yung mga taga-Saudi or US siguro ay masmalaki ang sweldo, but to say that they're rich is a fallacy (amen!)..Malaki ang pangangailangan kaya karamihan ay nag-a-abroad. Maramingbunganga ang kailangang pakainin kaya umaalis ang mga pipol saPhilippines . Madalas, 3/4 o kalahati ng sweldo ay napupunta sa tuitionng anak at gastusin ng pamilya.

Mahirap maging OFW - Kailangan magtipid hangga't kaya. Oo, masarap angpagkain sa abroad pero madalas na paksiw o adobo at itlog lang tinitirapara makaipon. Pagdating ng kinsenas o katapusan, ang unang tinitingnaneh ang conversion ng peso sa dollar o rial o euro. Mas okay na magtiissa konti kaysa gutumin ang pamilya. Kapag umuuwi, kailangan may baonkahit konti kasi maraming kamag-anak ang sumusundo sa airport onaghihintay sa probinsya. Alam mo naman 'pag Pinoy, yung tsismis na OFWka eh surely attracts a lot of kin.Kapag hindi mo nabigyan ng pasalubong eh magtatampo na yun at sisiraanka na. Well, hindi naman lahat pero I'm sure sa mga OFW dito eh may mgapangyayaring ganun. Magtatrabaho ka sa bansang iba ang tingin sa mgaPinoy. Malamang marami ang naka-experience ng gulang o discrimination totheir various workplaces. Sige lang, tiis lang, iniiyak na lang kasikawawa naman pamilya 'pag umuwi.

Besides, wala ka naman talagang maasahang trabaho sa Philippines ngayon.Mahal ang bigas, ang gatas, ang sardinas, ang upa sa apartment. Tiislang kahit maraming Kupal sa trabaho, kahit may sakit at walangnag-aalaga, kahit hindi masarap ang tsibog, kahit pangit ang workingconditions, kahit delikado, kahit mahirap.. Kapag nakapadala ka na, okayna, tawag lang, "hello! kumusta na kayo?"..
Pero karamihan nakakalimutan na magpsalamat o magsabi man lang na natanggap na ang ipinadala, kahit pisong text lang ng hoy salamat o kumusta kana, nakakalimutan pa.Hindi bato ang OFW - Tao rin ang OFW, hindi money o cash machine.Napapagod rin, nalulungkot (madalas), nagkakasakit, nag-iisip atnagugutom.

Kailangan din ang suporta, kundi man physically, emotionallyo spiritually man lang.
Tumatanda rin ang OFW - Sa mga nakausap at nakita ko, marami ang panotat kalbo na. Most of them have signs and symptoms of hypertension,coronary artery disease and arthritis.. Yet, they continue to workthinking about the family they left behind. Marami ang nasa abroad,20-30 years na, pero wala pa ring ipon. Kahit anong pakahirap, sablay parin. Masakit pa kung olats rin ang sinusuportahang pamilya - ang anakadik o nabuntis; ang asawa may kabit. Naalala ko tuloy ang sikat nakanta dati, "NAPAKASAKIT KUYA EDDIE!"Bayani ang OFW - Totoo yun! Ngayon ko lang na na-realize na bayani angOFW sa maraming bagay.

Hindi bayani na tulad ni Nora Aunor o FlorContemplacion. Bayani in the truest sense of the word. Hindi katulad niRizal o Bonifacio. Mas higit pa dun, mas maraming giyera at gulo angpinapasok ng OFW para lang mabuhay. Mas maraming pulitika ang kailangangsuungin para lang tumagal sa trabaho lalo na't Kupal ang mga kasama satrabaho. Mas mahaba ang pasensya kaysa sa mga ordinaryong kongresista osenador sa Philippines dahil sa takot na mawalan ng sweldo.Matindi ang OFW - Matindi ang pinoy. Matindi pa sa daga, o cockroacheswhich survived the cataclysmic evolution. Maraming sakripisyo perowalang makitang tangible solutions or consequences.Malas ng OFW, swerte ng pulitiko - Hindi umuupo ang OFW para magbigay ngautograph o interbyuhin ng media (unless nakidnap!). Madalas nasasidelines lang ang OFW. Kapag umaalis, malungkot and on the verge oftears. Kapag dumadating, swerte 'pag may sundo( madalas meron). Kapagnaubos na ang ipon, wala ng kamag-anak.Sana sikat ang OFW para may boses sa Kamara.

Ang swerte ng mga politiko, nakaupo sila at ginagastusan ng pera ng Filipino. Hindi nga silanaiinitan o napapaso ng langis, o napagagalitan ng amo, o kumakain ngpaksiw para makatipid, o nakatira sa compound with conditions less thanfavorable, o nakikisama sa ibang lahi para mabuhay. Ang swerte, sobrangswerte nila.Matatag ang OFW - Matatag ang OFW, mas matatag pa sa sundalo o kung anopang grupo na alam nyo. Magaling sa reverse psychology, negotiations atcounter-attacks. Tatagal ba ang OFW? Tatagal pa kasi hindi pa natin alamkailan magbabago ang Philippines , kailan nga kaya? o may tsansa pa ba?Masarap isipin na kasama mo ang pamilya mo araw-araw. Nakikita mo mgaanak mong lumalaki at naaalagaan ng maayos.. Masarap kumain ng sitaw, ngbagoong, lechon, inihaw na isda, taba ng talangka.

Masarap manood ngpelikulang Pinoy, luma man o bago. Iba pa rin ang pakiramdam kung kilalamo ang kapitbahay mo. Iba pa rin sa Philippines , iba pa rin kapag Pinoyang kasama mo (except 'pag Kupal,Mayabang at utak-Talangka,) , iba pa rin 'pagnagkukwento ka at naiintindihan ng iba ang sinasabi mo. Iba pa rin angtunog ng "mahal kita!", “ mekeni mangan tana”, “ kaluguran daka”, "day, ginahigugma tika." "Mingaw na ko nimo ba,kalagot!", " Inday, diin ka na subong haw? ganahan guid ko simo ba". Ibapa rin talaga.Sige lang, tiis lang, saan ba't darating din ang pag-asa.

Kung OFW ka at binabasa mo ito, mabuhay ka dahil ikaw ang tunay na BAYANI ng lahing PILIPINO!!!